Ir. D.F. Woudagemaal

Het Ir. D.F. Wouda-gemaal is het grootste nog werkende stoomgemaal ter wereld. Het gemaal staat bij Tacozijl (nabij Lemmer) en wordt gebruikt om het waterpeil in Friesland te verlagen als het J.L. Hooglandgemaal bij Stavoren onvoldoende capaciteit kan leveren. Het enige nog volledig voor de waterhuishouding werkende stoomgemaal in Nederland vinden we bij Lemmer: het ir. D.F. Woudagemaal. Heel bijzonder als men weet dat er in 1911 maar liefst 514 stoomgemalen actief waren in Nederland.

De bouw van het stoomgemaal bij Tacozijl (Teakesyl) werd noodzakelijk door de steeds toenemende wateroverlast in de Friese boezem. In de daaraan voorafgaande eeuw nam de druk op deze boezem gestaag toe. Dat was een gevolg van o.a. de uitgestrektheid van het boezemoppervlak, opwaaiing en - stuwing bij harde wind met als gevolg "scheefstand" in de boezem, de toenemende partiële afwatering door het ontstaan van honderden particuliere polders met windbemaling en de vooruitgang in de landbouw en veeteelt, waarbij men steeds dieper wilde ontwateren. Daarmee namen de eisen van de beheersing van de friese boezem aanmerkelijk opgeschroefd. De boeren namen er geen genoegen meer mee, dat de lage (gras)landen in de winterperiode regelmatig onder water stonden en er 's zomers hoogstens één keer (in juli of augustus) kon worden gehooid. Woongebieden in het lage midden van Fryslân werden door de overstromingen regelmatig bedreigd. De oorzaak van de toenemnde ellende was het feit dat de natuurlijke lozing van het water op de Zuiderzee en de Waddenzee tijdens de eb-standen op zulke momenten stagneerde door windstuwing en in langdurige regenperiodes door overmatige toename van water in de friese boezem. Vanaf 1894 werd er in de landelijke en provinciale politiek uitgebreid gediscussieerd over mogelijke te nemen maatregelen, waarbij een verbetering van de indijking werd afgewogen tegenover de bouw van voldoende krachtige gemalen. Uiteindelijk werd er besloten tot een combinatie: naast verbetering van de dijken, met als slotstuk de bedijking van de Lauwerszee (1968), werd ook het plan gelanceerd tot het bouwen van een gemalen bij Lemmer en Stavoren.

De Provinciale Staten van Friesland hechtten in 1915 hun goedkeuring aan het plan tot de bouw van het stoomgemaal bij Lemmer. Onder leiding van de hoofdingenieur van de provinciale Waterstaat, ir. D.F. Wouda, werd meteen met de bouw begonnen. De werktuigkundige installatie stond mede onder toezicht van prof. ir. Dijxhoorn.

De ontwerper van het in 1920 in gebruik genomen gemaal met haar functionele maar karakteristieke uiterlijk is ir. D.F. Wouda, de stoominstallatie met het stoommachinepark is ontworpen door prof. ir. Dijxshoorn, in samenwerking met Machinefabriek Jaffa in Utrecht. In het ketelhuis werd de stoom opgewekt door zes kolengestookte ketels. In 1955 werden deze zes kolengestookte stoomketels van het type Pied-Boeuf vervangen door vier nieuwe Schotse ketels van Werkspoor, aanvankelijk eveneens gestookt met kolen, maar in 1967 werden deze ketels voor oliestook omgebouwd. Het machinepark bestaat uit vier tandem-compound stoommachines en acht centrifugaalpompen, gebouwd door de Machinefabriek Jaffa te Utrecht. Het gemaal werd op 7 oktober 1920 geopend door Koningin Wilhelmina.

Tot 1966 werd het gemaal gebruikt om het boezempeil van Friesland (het FZP) te verlagen. Door inkrimping van de inhoud van de friese boezem en de intensivering van de wateruitslag uit de polders namen omstreeks 1960 de klachten betreffende wateroverlast en overstroming weer toe. Daarom werd nu ook het tweede gemaal bij Stavoren gerealiseerd en in 1976 werd het J.L. Hooglandgemaal opgeleverd. Sindsdien wordt het Ir. D.F. Wouda-gemaal nog slechts enkele dagen per jaar noodzakelijk wordt ingezet. Dat bleek bijvoorbeeld in het najaar van 1998, toen er een extreme hoeveelheid regen viel. Al dit regenwater bleek te veel voor een groot aantal gemalen en sluizen. De sloten en kanalen raakten overvol. Tuinderijen liepen onder water. Op een aantal plaatsen kon het rioleringsstelsel de hoeveelheid water niet aan. Ondergelopen straten en huizen waren het gevolg. In oktober 1998, 78 jaar nadat koningin Wilhelmina het officieel had geopend, werd het Woudagemaal weer eens ingeschakeld. Soepel draaiend leverde het paradepaardje een topprestatie door dertien dagen onafgebroken te pompen en al het overtollige water af te voeren. Zo zorgde het ervoor dat Friesland droge voeten hield. Nog steeds komt het voor dat het Woudagemaal voor enige dagen moet bijspringen.

Als het nodig is pompt het stoomgemaal bij Lemmer met gemak 4 miljoen liter water per minuut naar buiten (dit is ruim 5,6 miljoen m3 water per etmaal), zelfs naar huidige maatstaven gerekend een flinke capaciteit. Ter illustratie: daarmee zou het Sneekermeer in twee etmalen volledig zijn drooggelegd.

Het gemaal is sinds 1947 vernoemd naar ir. D.F. Wouda, hoofdingenieur van de Provinciale Waterstaat van Friesland, die het in 1917-'18 gebouwde pand ontwierp in de stijl van de Amsterdamse School. Hij speelde een belangrijke rol bij de realisering van het gemaal. Bij zijn pensionering werd daarom zijn naam voor altijd aan het gemaal verbonden.

Sinds 1977 is het bouwkundig en technisch waardevolle Woudagemaal een beschermd monument. Het is geplaatst op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het gemaal komt alleen in actie bij extreem hoge waterstanden. Daarmee is het gemaal geen museum geworden. Het is een volledig inzetbaar bedrijf, thans in eigendom van het Wetterskip Fryslân. Zelfs nu het elektisch aangedreven Hooglandgemaal, waarvan de capaciteit in 2010 nog eens is vergroot, bij wateroverlast als eerste wordt ingezet, komt het voor dat het Woudagemaal bij overaanbod van boezemwater wordt ingezet door het Wetterskip Fryslân. Daarnaast vervult dit stukje historie nog andere belangrijke functies: de schoorsteen met een hoogte van meer dan zestig meter is een veilig baken voor menig schipper op het IJsselmeer.Ook zijn het gebouw en de stoommachines trekpleisters voor architectuur- of stoomliefhebbers.

In 1998 is het uitstekend onderhouden monument op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst, en op 7 juli 2001 is de publieke openstelling gestart door Commissaris van de Koningin Nijpels. Het behoort tot de top der Nederlandse UNESCO-monumenten.

De stichtingStichting ir.D.F.Woudagemaal draagt zorg voor het voor publiek openstellen van dit werelderfgoed

---

Stoomkracht

De waterpomp van het Woudagemaal worden aangedreven door stoomkracht. De stoom die de vier stoommachines aandrijft, ontstaat door water te verhitten tot stoom. Dit gebeurt in de stoomketels. Tegenwoordig wordt stookolie gebruikt, maar oorspronkelijk stookte men het gemaal op steenkolen.

Bij een draaiend Woudagemaal werd tussen de 30.000 kg en 35.000 kg steenkolen per dag verbruikt, met uurgemiddelden van soms wel 1400 kg per uur.

Opslag van steenkolen

Wat nu de parkeerplaats is bij de ingang van het Woudagemaal, was oorspronkelijk de opslagplaats voor de steenkolen. De steenkolen werden per boot aangevoerd.

Van steenkolen naar stookolie

In 1955 werden de kolengestookte ketels vervangen door vier nieuwe ketels. In 1967 werden deze ketels omgebouwd voor stookolie. Er is tegenwoordig tussen de 13 en 17 ton stookolie per dag nodig, afhankelijk van het aantal toeren.

Voordelen van stookolie boven steenkolen

• Stookolie is minder arbeidintensief. Het bespaart maar liefst dertien arbeidskrachten.

• Vroeger kostte het een volle dag om het gemaal op te starten, nu slechts acht uur.

• Vloeibare brandstoffen zoals stookolie zijn schoner en minder milieubelastend dan steenkolen. Zo heeft stookolie geen asresten, met bijkomende giftige stoffen.

• De invoer van stookolie is gelijkmatiger.

• Het rendement van stookolie op de stookwaarde is hoger.

• Het onderhoud aan de vlamzijde gedeelte van de stoomketel is aanmerkelijk