Stoomgemaal: verschil tussen versies

<br>De overstromingen van 1825 geven nog een extra impuls aan de ontwikkelingen. De reusachtige stoomgemalen "Gemaal Leeghwater" (1846), "Gemaal Cruquius" en "Gemaal Lijnden" (beide 1849) malen tussen 1849 en 1852 de Haarlemmermeer leeg. Het inpolderen van het meer maakt de bouw van de stoomgemalen "Spaarndam" (1846) en "Halfweg" (1853) noodzakelijk.

Toch zijn er in 1855 nog maar 13 stoomgemalen, met in totaal 16 stoommachines in Nederland in gebruik.

In de <strong>tweede helft van de 19e eeuw</strong> vindt de grootste groei plaats van het aantal stoomgemalen. Ook de diversiteit van de inzet en de daarbij toegepaste technieken neemt toe. Omstreeks 1900 zijn er al ongeveer 500 stoomgemalen in Nederland in gebruik gesteld. Ook in de <strong>provincie Fryslân</strong> zijn in de loop van de 19e en 20e eeuw in totaal omstreeks <strong>25 [[Friese stoomgemalen]]</strong> gebouwd.   

<br>De bedrijfsgebouwen en bijbehorende woningen van de gemalen vertonen vaak een kenmerkende architectuur: die sluit zich vaak aan bij de heersende trends in de bouwtrant bij fabrieks- en bedrijfsgebouwen, neo-gotische of neo-renaissancistische stijl. Tegen het einde van deze eeuw komt de bouwstijl van gemalen ook onder invloed te staan van bijvoorbeeld de Jugendstil, soms uitlopend in een meer eclectische bouwstijl.