Stoken met steenkolen: verschil tussen versies

Echter '''als het ganggesteente gaat smelten''' en als '''vloeibare massa''' tussen de staven loopt, dan wordt het verwijderen daarvan een lastig karwei. Hierin zitten '''siliciumverbindingen en in vloeibare toestand tast dit de metalen roosters en de vuurvaste steen zeer sterk aan'''. De roosters worden op deze wijze gedeeltelijk weggevreten. Ter voorkoming worden '''dan vaak kolensoorten gemengd''' of worden '''de roosterstaven gekoeld: in gestolde vaste vorm tasten de siliciumzuren het metaal niet meer aan'''.

De '''Limburgse kool geeft vaak last door een lopende slak''', zodat het vuur moeilijk is schoon te maken en de roosterstaven worden aangetast. Daarom gaat men de roosterstaven '''koelen door de aangeblazen lucht te bevochtigen met stoom of verstoven water'''. Ook kan men de staven koelen '''door ze in dwarsrichting te plaatsen met grotere openingen voor de luchttoevoer''' of door ze '''aan de onderzijde in een bak met water te hangen'''. Door de warmte van de staaf '''verdampt het water, de damp komt door de roosterspleten en koelt dan de slak'''.

Steeds nadat '''nieuwe brandstof op de rooster''' is geworpen, ontstaan er '''grote hoeveelheden koolwaterstofgassen''', '''waarvoor voor de verbranding een grote luchthoeveelheid nodig''' is.

<br>Naarmate de brandstof '''meer en meer gaat gloeien''', v'''ermindert de vorming van deze gassen, verbrandt de koolstof direct tot koolzuur en wordt de vereiste hoeveelheid lucht minder'''.