Schoorsteen - werking: verschil tussen versies

Uit efficiëntie-overwegingen (benutting van de thermische energie) worden de rookgassen zover als mogelijk '''in de stoomketel afgekoeld''' d.w.z. overgedragen aan het water en de stoom en is er voor een goede trek dus een relatief hoge schoorsteen nodig. Om extreem hoge schoorstenen te voorkomen en toch de maximale hoeveelheid energie uit de brandstof te halen werden tijdens het kolenstookbedrijf (tot 1967) '''ventilatoren''' toegepast. Bij het Woudagemaal werden zogenoemde blaasmachines gebruikt. Deze door een kleine stoommachines aangedreven ventilatoren zorgden voor de luchttoevoer onder de vuurroosters en hielpen de schoorsteen bij de aanvoer van verbrandingslucht.

Bij de huidige olie/diesel-stookinrichting zitten er onder de vloerplaat weggewerkte '''elektrische ventilatoren'''. Eén per set van 2 branders. Via de staande blauwe kolom wordt lucht onder druk naar de branders gevoerd. Deze lucht zorgt voor het aandrijving van de '''retarder''' op de brander en de verdeling van de brandstof en lucht bij de brandermond. De rest van de lucht wordt als gevolg van de schoorsteentrek door een zogenoemd luchtregister aangetrokken. Dit luchtregister zorgt evenals de retarder voor een kurkentrekker-vormige beweging van de vlam en hete gasstroom in de vuurgang.